නාවික හමුදාවේ හෙල්කැට් ප්‍රහාරක යානා යූඑස්එස් හෝනට් ගුවන් යානා ප්‍රවාහන නෞකාවේ තට්ටුව මත ගිගුම් දෙමින් තිබිණි. බටහිර පැසිපික්හි ගුවාම්, සායිපෑන් සහ ටිනියැන් දූපත්වලට පූර්ව ආක්‍රමණ ප්‍රහාර එල්ලකිරීම ඔවුන්ගේ මෙහෙයුම විය. ඒ 1944 වසරේ ජුනි 13 වැනිදාය.
ගුවාම්වලට ළඟා වෙමින් සිටි ඩොනල්ඩ් සී.බ්‍රැන්ඩ්ට් තම ඔරලෝසුව දෙස බැලුවේය. එහි පෙරවරු 9.13 සටහන් වී තිබිණි. ඔහු අංක 13 ගුවන් යානයෙන්, අඩි 13000ක් ඉහළින් මාසයේ 13 වැනි දින තම 13 වැනි මෙහෙයුමට සම්බන්ධව සිටියත්, ඔහු දෙවුර සලා ඒ සිතිවිල්ල බැහැර කර දැමුවේය.පෙ.ව. 9.31 වන විට බ්‍රැන්ඩ්ට් ගුවාම් දූපතේ මධ්‍යයට ඉහළින් ප්‍රහාරයට සූදානම්ව සිටියේය. ගුවන් යානාවලට වෙඩි තබන තුවක්කු පොකුරක් ඔහුට වලාකුළු අතරින් දිස් විය. ඊළඟ නිමේෂයේ යානයේ ඉදිරි කොටසේ පිපිරුම් දෙකක් සිදුවත්ම යානය ගැස්සී ගියේය. හෙල්කැට් යානය තදින් පැද්දෙන්නට විය. එහි වලිගයෙන් කළු දුමාරයක් පිටවෙමින් තිබිණි. පහළට පැන ගැනීමට විවෘත මුහුදට ළඟා වීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් බ්‍රැන්ඩ්ට් යානය පහතට ගැනීමට උත්සාහ දැරුවේය. ඉහළ ආවරණය විවර කළ ඔහු යානයෙන් පිටතට පැන්නේ ය.
පැයට සැතපුම් 360ක වේගයෙන් ඇදී යන යානයෙන් කෙසේ හෝ බ්‍රැන්ඩ්ට් පිටතට විසිවිය. අවකාශයේ දෙපා ගසමින් ඔහු තම පැරෂුටය ක්‍රියාත්මක කිරීමට ඉළ ඇට කූඩුව අත ගෑවේය. පැරෂුටය දිග හැරී තිබුණත්, එහි පටි වලින් එකක් ඔහුගේ ඇඳුමේ පැටලී තිබිණි. එබැවින් ඔහු තදින් දෙපසට පැද්දෙන්නට විය. එම ඝට්ටනය හේතුවෙන් ඔහුගේ දකුණු පස පහළ ඉළ ඇටය කැඩී ගියේය. තම හිස තුළ විලාපයක් නැගෙන බවක් ඔහුට හැඟී ගියේය. ගිනි ගනිමින් තිබූ තම යානය සයුරට ඇද වැටෙද්දී ඔහු උමතුවෙන් පැරෂුටයේ එල්ලී බලා සිටියේය.තද සුළඟ බ්‍රැන්ඩ්ට් ඇගේනා බොක්ක දෙසට රැගෙන ගියේය. ඊට යාර 500ක් ඈතින් තිබූ වෙරළ සෘජුවම ජපනුන්ගේ අවි බලයට යටත් වී තිබූ ස්ථානයක් විය. බියට පත් ඔහු ඉක්මනින්ම පිහිය රැගෙන පැරෂුටය කපා දැමුවේය. සුළං පහරට ගසාගෙන ගිය පැරෂුටය මුහුදේ ගිලී ගියේය. එයටම සවිකර තිබූ රබර් පහුරද ඔහුට අහිමි විය. තම ජීවිතාරක්ෂක බැනියමට වාතය පිරවූ ඔහු එහි කොළ පැහැති සායම් සටහන් දෙක කඩා දමා ඉක්මනින් දිය මත විසුරුවා හැරියේය. නියමු කුටියේ සුන්බුන්වල ගැටුණු තම වම් අතින් රුධිරය වහනය වෙමින් තිබෙනු ඔහුට දැකගැනීමට ලැබිණි.
බ්‍රැන්ඩ්ට් ක්ෂිතිජය සිසාරා නෙත් හෙළුවේය. නැවක සලකුණකුදු එහි දක්නට නොවීය. හෙල්කැට් යානා ඔහු සොයනු ඇත. එහෙත් ඉන්ධන පිරවීමට හා නැවත ආයුධවලින් සන්නද්ධ වීමට ඒවාට ඉක්මනින්ම ආපසු නැවට යාමට සිදුවන බව ඔහු දැන සිටියේය. ඒ සන්ධ්‍යාවේ ප්‍රහාර අවසන් වීමෙන් පසු ඔහුට හුදෙකලා වීමට සිදු විය. සතුරන්ගේ අවි එල්ල වීමට පෙර යමක් සිදුවේවායි ඔහු යාඥා කළේය. ඔහු තම මි.මි.45 කෝල්ට් රිවෝල්වරයට අත යැවීය. එහෙත් බියකරු ඇද වැටීමේදී ඔහුට එය අහිමි වී තිබිණි. තම උපකරණ රැගෙන වෙරළට සේන්දු වූ ඔහු දණ ගසාගෙන තම පාවහන් සහ ඉණ පටිය ගලවා දමා සුළං රැළක පහස වින්දේය. තම සගයන්ගේ යානා නැවත නෞකාව බලා යනු දුටු ඔහුගේ සිත බියකරු හුදෙකලාවකින් වෙළිණි.
පෙ.ව. 10.14ට ස්ටින්ග්‍රේ සබ්මැරීනය ගුවාම් හි දකුණු තුඩුවේ ජීවිතාරක්ෂක රාජකාරියේ යෙදී සිටියේය. ගුවන් නියමුවා මුහුදට වැටුණු බව එයට ලැබුණු දුරකතන ඇමතුමකින් කියැවිණි. බ්‍රැන්ඩ්ට් සිටි ස්ථානය කේත අංකන මඟින් ලබා දෙන ලදී. සබ්මැරීනයේ අණ දෙන නිලධාරි ලුතිනන් කමාන්ඩර් සෑම් ලුවිස් (කනිෂ්ඨ) අනතුරු හැඟවූයේ ජපනුන්ගේ අඟල් 5.5 ක තුවක්කු සහිත වෙරළ බාධක තවමත් ක්‍රියාකාරීව පවතින බවයි. එම ප්‍රදේශයට යාම ඉක්මනින්ම ආරම්භ කරන බව ලුවිස් සහතික විය. අඩක් ගිලුණු සබ්මැරීනයට ඔහුව ගැනීමට අඩුම වශයෙන් මධ්‍යාහ්නයවත් වනු ඇත. පළමු පැය දෙක තුළදී ජපනුන් බ්‍රැන්ඩ්ට් දෙසට වෙඩි තැබුවේ නැත. ඔවුන්ට දිය රැළි මතින් බ්‍රැන්ඩ්ට්ගේ හිස දැක ගැනීමට නොලැබිණි. මධ්‍යාහ්න 12.03 වනවිට සියල්ල වෙනස් විය. අමෙරිකානු බෝම්බකරුවන් ලුහුබඳිමින් සිටි ජපන් යුද යාත්‍රා තුනකට බ්‍රැන්ඩ්ට් දැක ගැනීමට ලැබිණි. ලුහුබැඳීම නැවතූ එක් යාත්‍රාවක නියමුවෙක් පහුරක් මුහුදට විසි කළේය. එය අල්ලා ගත් බ්‍රැන්ඩ්ට් පහුර තුළට වැදුණේය. සායම් ජලය විසිරෙන තෙක් පහුර අල්ලාගෙන සිටීමට ඔහු උත්සාහ දැරුවේය. එහෙත් වෙහෙස හා අතේ වේදනාව නිසා ඔහු එය වැඩිවේලාවක් නොගොස් නවතා දැමීය.
හෙල්කැට් නියමුවන් තිදෙනෙක් පහුරට ඉහළ අහසේ පහතින් කරකැවෙමින් බ්‍රැන්ඩ්ට්ට ආරක්ෂාව සැපයූහ. යානා ජලයට ළංවන වාරයක් පාසා ජපන් තුවක්කුකරුවන්ගෙන් වෙඩි ප්‍රහාරයන් එල්ල විය. වෙඩි පහර ඔහුට ඉහළින් ඇදී යන විට ඔහු පහුර පතුලේ දිගා විය. “උණ්ඩ ඉතුරුවෙලා තියෙන සෑම නියමුවෙක්ම ඔහුගේ පිටුපසින් සිට අර අවිවලට පහර දෙන්න” නියමු කණ්ඩායමේ අණ දෙන නිලධාරියා නියෝග කළේය. යානාවලින් ජපනුන්ට පහර දුන්නත් ඔවුන්ගේ අවි නිහඬ කිරීමට නොහැකි විය.
දුරින් ඇසෙන කැස්සක වැනි හඬ සහ එක් විටම ජලයේ ඇදී යන කෙඳිරියෙන් ජපන් ස්නයිපර්කරුවන්ද ප්‍රහාරය අරඹා ඇති බව බ්‍රැන්ඩ්ට්ට වැටහිණි. ස්වයංක්‍රීය වෙඩි ප්‍රහාරද පහුරේ සෑම අතකින්ම ඇදී යමින් තිබිණි. කවුරුන්ට තමා ගලවාගත හැකිවේදැයි බ්‍රැන්ඩ්ට්ට සිතිණි. පාවෙන වර්ගයේ කුඩා යානා බෙහෙවින් මන්දගාමී වූ අතර බෙහෙවින් තුනී විය. බියකරු කොරල්පර වලින් ගහන නොගැඹුරු ජලයට පැමිණ සබ්මැරීනය කිසිවිටෙක අවදානමක් නොගනු ඇත.
පස්වරු 12.19ට ස්ටින්ග්‍රේ ඇගේනා බොක්කට ඇතුළු විය. වෙරළට සැතපුම් එකහමාරක් පමණ තිබියදී මතුපිටට පැමිණි එය ගාටමින් ඉදිරියට ඇදිණි. දුරදක්නයකින් ලුවිස් මුහුද පරීක්ෂා කළේය. එහි බ්‍රැන්ඩ්ට්ගේ කිසිදු සලකුණක් නොවීය. වරාය දෙසින් ෂෙල් වෙඩි ප්‍රහාර දෙකක් එල්ල විය.
“පහළ බලන්න,” ලුවිස් කුටියෙන් නික්මෙමින් කෑ ගැසුවේය. “කිමිදෙන්න, කිමිදෙන්න”
ප්‍රහාරක පරීක්ෂක එහි උපරිමය දක්වා ඔසවන අතර ලුවිස් කෑ ගැසුවේය. තවත් ෂෙල් ප්‍රහාර දෙකක් යාර 200ක් දුරින් පුපුරා ගියේ ය.
“පරීක්ෂකය පහත් කරන්න. ඒක අඩි 52ක් උසට තියා ගන්න. සේරම තුනෙන් දෙකක් විතර” සාගර පත්ල වේගයෙන් ඉහළ යත්ම ලුවිස්ට දහදිය දමන්නට පටන් ගත්තේය. 12.23 ට ලුවිස් නැවත වරක් මුහුද පරීක්ෂා කළේය. ඔහුගේ සිරුර එක් විටම ගැස්සිණි. තුනී මීදුමක් හා දුමාරය අතරින් වුවද ඔහුට පහුරද, දෑත් වනමින් සිටින නියමුවා ද දැක ගැනීමට හැකිවිය.
“මට එයාව පේනවා,” ලුවිස් පැවසීය. ‘ඉදිරියට යමු. එකයි පහයි බින්දුව දිශාවට”
හෙල්කැට් යානා තවමත් ජපන් තුවක්කුකරුවන්ගේ අවධානය බිඳ දමමින් සිටියත්, ලුවිස්ට සිතුණේ ජපනුන්ගේ වෙඩි ප්‍රහාරයකට බ්‍රැන්ඩ්ට් ගොදුරු වී නැත්නම් ඒ ප්‍රාතිහාර්යයකින්ම විය යුතුය කියාය. මුහුදු රළ උස්ව නැඟෙන තෙක් සහ පහුර ඉලක්ක නොවන තාක් ගුවන් නියමුවාගේ දිවි ගැලවීමට අවස්ථාව තිබේ.
“මේ හාදයව බේරගන්න තියෙන්නේ එක විදිහයි. “ ලුවිස් තම පරිපාලන නිලධාරියා අමතා පැවසීය. “එයාව පරීක්ෂකයට ගන්න එක. අපි හිතමු අහසෙන් ඒක එයාට කියයි කියලා”
“කිව්වත් නැතත් ඒක තමයි වෙන්න ඕනෙ.”
පරීක්ෂක – ගලවාගැනීම් පටිපාටිය, ඇදවැටුණු නියමුවන් ගලවාගැනීම සඳහා අමෙරිකානු නාවික හමුදාව අනුගමනය කළ අලුත්ම උපාය මාර්ගය විය. ජීවිතාරක්ෂක සබ්මැරීනයට දිය මතුපිටට පැමිණීමට නොහැකි නම්, නියමුවාව සබ්මැරීනයේ ඉහළට එසවුණු පරීක්ෂකයට සම්බන්ධකරගෙන අනතුරින් ඈතට රැගෙන යාමයි. සැලැස්ම මාස දෙකක් තිස්සේ ක්‍රියාත්මක විය. බ්‍රැන්ඩ්ට් එය දැනගෙන තිබුණේ ඊට දිනකට පමණ කලිනි. ස්ටින්ග්‍රේ තම පරීක්ෂක දෙකම දිස්වන ලෙසින් සකස් කර ඉදිරියට ගියේය. ප්‍රහාරක පරීක්ෂකය ස්ථානගත කරන විට ලුවිස් දුටුවේ බ්‍රැන්ඩ්ට් තම අත අල්ලාගෙන ලේ ගලන තුවාලය පරීක්ෂා කරන අන්දමයි. වරාය දෙසින් ඇසෙන දුර්වල වෙඩි හඬට එරෙහිව ලුවිස් ඉදිරියට ගමන් කළේය. සබ්මැරීනයේ නාසය සෙමින්, පහුරේ යටට ගමන් කළේය. පරීක්ෂකයේ සීමාවෙන් බ්‍රැන්ඩ්ට් අතුරුදන් විය. එසේ වූවොත් උත්සාහය අපතේ යන බව ලුවිස් දැන සිටියේය.
ලවුඩ්ස්පීකරය හඬ නැඟීය.
“ඉදිරියෙන් පතුල ඇතිල්ලෙනවා” සබ්මැරීනය සාගර පත්ලේ තදින් ගැටී තිබිණි. පස්වරු 1.52 වනවිට ඔවුහු දෙවැනි අවස්ථාවට සූදානමින් සිටියහ.
නැවත වරක් ස්ටින්ග්‍රේ හි මූණත බ්‍රැන්ඩ්ට්ගේ යටින් ගෙන ගියේය. ඔහු ගැහෙමින් සිටියේය.
“මම කොහොමද මේ ටොන් ගාණක වානේ කඳ බැඳගන්නෙ?” ඔහු සිතුවේය.
අවාසනාවකට පහුර නොපිට පෙරලී ඔහු එහි එල්ලී සිටිද්දී සබ්මැරීනය නොට් තුනක වේගයෙන් ඇදී ගියේය. ඔහු එහි අවරට පැමිණීමට උත්සාහ කළත් ඔහුට ප්‍රමාණවත් තරම් වේගයකින් පැමිණීමට නොහැකි විය.
පහුර ඉවතට ඇදෙන අයුරු ලුවිස් බලා සිටියේය.
“එයා ඉවතට යනවා. පරීක්ෂකය පහළට ගන්න”
බ්‍රැන්ඩ්ට්ට තවදුරටත් පරීක්ෂකය දැකගැනීමට නොලැබිණි. තමාව අතහැර දැමූ බව ඔහුට පැහැදිලි විය.
පස්වරු 2.18 ට ලුවිස් නැවත පරීක්ෂක එසවීමට නියෝග කළේය. සතුරු ප්‍රහාරය දැඩි වූ අතර, අවම වශයෙන් ෂෙල් වෙඩි අටක්වත් සබ්මැරීනයට එල්ල විය. පස්වරු 2.40 වනතුරු මඳක් නිසොල්මන්ව සිටි ලුවිස් තවත් උත්සාහයක් සඳහා තත්ත්ව ආරක්ෂිත යැයි සිතුවේය.
“ඔහු ඉගෙන ගනිමින් සිටිනවා,” පරීක්ෂකයෙන් නරඹමින් නිලධාරියකු පැවසීය. “පහුරේ කෙළවරට වෙලා සූදානමින් ඉන්නෙ. මේ හාදයා ගොඩක් ධෛර්යවන්තයි. එයාට තුවාලවෙලා. සුළඟයි, වතුරයි දෙකම සැරයි. එයා එනවා. එයා පනින්න හදන්නෙ…
ලුවිස් අංක 2 පරීක්ෂකය ඔසවා බලා සිටියේය. බ්‍රැන්ඩ්ට්ගේ රුව එක් විටම කුඩා විය. රළ පහරකින් පහුර ඉවතට ගෙන යමින් තිබිණි. “එයාට ආයෙත් වැරදුණා.”
ඒ වනවිට පස්වරු 3.16 පමණ විය. සබ්මැරීනය වැනෙමින් තිබිණි. ගුවන් ප්‍රහාරය මිනිත්තු 44කින් අවසන් වන බව ලුවිස් දැන සිටියේය. එසේම වාසනාව තවදුරටත් ඔවුන් වෙත රඳවා ගත නොහැකි වනු ඇත. ඔහු අවසන් ප්‍රයත්නය සඳහා අණ දෙන විට ඔහුගේ උදරය ගැහෙන්නට විය. ඔහු සිටින්නේ බ්‍රැන්ඩ්ට් හට කෙස් ගසක දුරිනි. ඉන් එපිට වෙරළ ආසන්නයේ නොගැඹුරු මුහුදේ සතුරු කිමිදුම්කරුවන් දෙදෙනෙක් පහුර දෙසට ඒමට උත්සාහ කරනු ඔහුට පෙණිනි.
පරීක්ෂකය ඉහළට එසවෙනු බ්‍රැන්ඩ්ට් බලාගෙන සිටියේය. පරීක්ෂකයේ පාදම ආසන්නයෙන් පෙණ පිඬු නැඟීම ඇරඹෙන තෙක් ඔහු බලා සිටියේ සබ්මැරීනය ගමන් කරන්නේදැයි නිශ්චිතව දැන ගැනීමට එය සලකුණක් නිසාය. සබ්මැරීනයට ළඟා වන කාලය සිතින් ගණනය කරමින් ඔහු තනි අතින් තදින් හබල් ගෑවේය. ස්වයංක්‍රීය තුවක්කුවලින් නැඟුණු වෙඩි ප්‍රහාර පහුර අසලින් පතිත විය. ප්‍රහාරක පරීක්ෂකයේ කඳ ඔහු සිතුවාටත් වඩා විශාල වූ අතරම ලිස්සන ගතියෙන්ද යුක්ත විය. පහුර කරකැවෙන්නට පටන් ගත්තේය. පරීක්ෂකයේ ඉදිරි කොටස ඔහුට යාරයක් තරම් මෑතක තිබියදී ඔහු නැඟී සිටියේය. එයට ගැටගැසී තිබූ රුවල් කඹය අල්ලාගත් ඔහු එය තදින් තම දකුණු අතේ ඔතා ගත්තේය. ඉන්පසු තම තුවාල වූ වම් අතින් යන්තමට සංඥාව ලබා දුන්නේය. සබ්මමැරීනයේ එන්ජින් පණ ගැන්වෙන හඬ ඔහුට ඇසිණි. ඒ සමඟම ප්‍රචණ්ඩ ඇදීමක් ඇතිවනු දැනිණි. ස්ටින්ග්‍රේ විවෘත මුහුද දෙසට යනවිට පහුර ඉදිරියට තල්ලු විය.
ණගසාගත් බ්‍රෙන්ඩ්ට්, තම දුබල සිරුර පහුර තුළ තබාගෙන සිටියේය. ස්ටින්ග්‍රේ ආරක්ෂිත ස්ථානයක් හමුවන තුරු මිනිත්තු 57ක් මුහුද දෙසට යාත්‍රා කළේය.
පස්වරු 4.13 ට එන්ජින් නැවතිනි. පරීක්ෂකය තුළින් ලුවිස් බ්‍රැන්ඩ්ට් දෙස බැලුවේය. නියමුවාගේ හැඟීම්වල ආයාචනාත්මක ස්වරූපයක් ඇති බව ලුවිස්ට දැනිණි. එහෙත් ඔවුහු තවමත් ඔහු ඇතුළට නොගත්හ. ලුවිස්ට තත්ත්වය තහවුරු කරගත යුතු වවිය. ඔහු අහසත් මුහුදත් පරීක්ෂා කළේය. ඔහු තරමක් මතුපිටට පැමිණෙන විට දැකගැනීමට ලැබුණේ ජපන් ප්‍රහාරක යාත්‍රාවල සිටි අධිවේගී පිහිනුම් බෝම්බකරුවන් දෙදෙනෙකි. බ්‍රැන්ඩ්ට් මිය ගිය අයුරින් සිටින බව ලුවිස් දුටුවේය. එබැවින් ඔහු තවදුරටත් ගැඹුරට කිමිදීම නැවැත්වීය.
කඹය අතහැරි බ්‍රැන්ඩ්ට් උඩුබැල්ලෙන් වැතිර සිටියේය. එහෙත් එක්විටම එක් ප්‍රහාරක යානයක් සටන අතහැර දැමූ අතර ඉන්පසු අනෙක ඊට එක්විය. ඔවුහු අතුරුදන් වූහ. එහෙත් ජල තලයට යටින් සිටි ස්ටින්ග්‍රේ ඔවුන්ට කිසිවිටෙක දැක ගැනීමට නොලැබිණි. ලුවිස් තවත් මිනිත්තු පහක් බලා සිටියේය. ඉන්පසු සබ්මැරීනය සෙමින් ඉහළට එසවිනි. අළු පැහැති කුඹය මුහුදෙන් ඉහළට එසවෙන විට ලුවිස්් අස්වැසිල්ලට පත් සුසුමක් හෙලුවේය. මිනිසුන් වහා සබ්මැරීනයෙන් පිටතට පැමිණියහ. නැවියෙක් දියට පැන බ්‍රැන්ඩ්ට් සබ්මැරීනය වෙත ගෙන ඒමට උදව් කළේය. ලුවිස් ඔහු පිළිගැනීමට බලා සිටියේය. ඔවුහු තම දෑත අල්ලා ආචාර කළහ. බ්‍රැන්ඩ්ට් පහළ වූ ඖෂධාගාරය වෙත යැවිණි. “මගේ අතට මැහුම් දාන එක අපූරුවට කළා. ස්නායු ආරක්ෂා වුණා. අත තවමත් හිරිවැටෙනවා. ඒත් වැඩ කරනවා.”
ඔහුගේ ගලවාගැනීමෙන් පසු (පරීක්ෂක ගලවාගැනීමේ ක්‍රියාවලිය දෙවැනි ලෝක යුද්ධයේදී යොදා ගැනිණි.) බ්‍රැන්ඩ්ට් මාසයක් පමණ ස්ටින්ග්‍රේ සමඟ යාත්‍රා කළේය. සබ්මැරීනය මාෂල්ස් හි මජුරෝවලට සේ්න්දු වූ පසු බ්‍රැන්ඩ්ට් තම ගුවන් කණ්ඩායම සමඟ එක් විය. එසේම ලේයිටි බොක්කේ සටන වෙනුවෙන් ගෞරවනීය පියාසර කුරුසයද දිනා ගැනීමට සමත් විය.
1944 අගෝස්තු මාසයේදී එක්සත් ජනපද හමුදාව මඟින් ගුවාම් අල්ලාගත් පසු, මියගිය ජපන් සොල්දාදුවකුගේ දිනපොතක් අනාවරණය කර ගැනීමට හැකිවිය. 1944 ජුනි 13 සන්ධ්‍යාවේ බ්‍රැන්ඩ්ට් ගලවා ගනු එම සොල්දාදුවා දැක තිබූ අතර ඔහු තම හැඟීම් දිනපොතේ සටහන් කර තිබිණි.
“අමෙරිකානුවෝ හරිම තකතීරුවො. එක මිනිහෙක් වෙනුවෙන් සබ්මැරීනයක් අවදානමේ දැම්මා. මම හිතන්නෙ එයාලට තියෙන්නෙ හරිම මෝඩ මොළයක්”
රීඩර්ස් ඩයජස්ට් ඇසුරිනි
